![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEge86gLG7pL7DvqfZyvquue230W2R4J8ptTzaVnVqNZaTAvxjpNIQa4e6ZsLfSb33Ymh1mNnn47m7v_it8BApZRVaLWQJkGMR8NKxojhkLC94oFHhZoSuO-0YLUVy3oqitFVQ-W_MVbeGrF/s320/december+school+065.jpg)
maandag 30 november 2009
woensdag 25 november 2009
Tips voor het slapen gaan!
In slaap vallen is voor veel mensen niet eenvoudig. Peuters hebben al de mogelijkheid om zichzelf wakker te houden. Ze kunnen er soms lang over doen om in slaap te vallen. Belangrijke bij bedtijd is dat die niet volkomen onverwacht komt. Je kind moet zijn spel kunnen afronden. Daarna helpt een vastritueel om rustig te worden en de slaap gemakkelijk te vinden.
Een eerste satp is aankondigen dat het bijna bedtijd is. Zeg hem dat hij dadelijk moet gaan slapen, help hem zijn spel af te ronden. Schakel eventueel over op rustigere activiteiten als je peuter nog hevig aan het spelen is.
Is het moment aangebroken, probeer dan kordaat maar zonder boos te worden, je kind mee te krijgen. Als je boos wordt kan je kind bedtijd beginnen associëren met iets negatief. Om die reden stuur je beter je kind ook nooit als straf naar bed.
Probeer een vastritueel aan te houden bij het naar bed brengen. Doe de dingen steeds in dezelfde volgorde (badje, pyjama, tanden poetsen, boekje). Dat geeft je kind een vertrouwd en veilig gevoel. Eindig het ritueel met een rustige activiteit. Zing een liedje, lees een boekje voor, praat wat over de dag die voorbij is en wat er morgen gaat komen. Beperk deze tijd (max 10 à 15min.). Geef je kind even de volledige aandacht. Zo wordt het helemaal rustig en zal het makkelijker afscheid van je kunnen nemen.
Als je kind toch zeurt of extra dingen vraagt, probeer daar dan niet aan toe te geven. Als je zulk gedrag gaat belonen, ga je het bevestigen. Je kind weet dan hoe het bedtijd kan uitstellen en zal het nog proberen.
Een ander belangrijk element is regelmaat, niet alleen qua routine, maar ook qua tijdstip. Probeer je kind steeds rond hetzelfde tijdstip naar bed te brengen. Let daarvoor op de eerste tekenen van vermoeidheid zoals rode oogjes, in het gezichtje wrijven, een fopspeen vragen, in een hoekje kruipen, vragen om een rustige activiteit zoals een boekje lezen of tv kijken, enz. . Vaak komen deze tekenen op hetzelfde tijdstip. Het komt erop aan deze tekenen te herkennen en aan te grijpen om het bedtijdritueel te starten.
bron: Reddy Teddy
Een eerste satp is aankondigen dat het bijna bedtijd is. Zeg hem dat hij dadelijk moet gaan slapen, help hem zijn spel af te ronden. Schakel eventueel over op rustigere activiteiten als je peuter nog hevig aan het spelen is.
Is het moment aangebroken, probeer dan kordaat maar zonder boos te worden, je kind mee te krijgen. Als je boos wordt kan je kind bedtijd beginnen associëren met iets negatief. Om die reden stuur je beter je kind ook nooit als straf naar bed.
Probeer een vastritueel aan te houden bij het naar bed brengen. Doe de dingen steeds in dezelfde volgorde (badje, pyjama, tanden poetsen, boekje). Dat geeft je kind een vertrouwd en veilig gevoel. Eindig het ritueel met een rustige activiteit. Zing een liedje, lees een boekje voor, praat wat over de dag die voorbij is en wat er morgen gaat komen. Beperk deze tijd (max 10 à 15min.). Geef je kind even de volledige aandacht. Zo wordt het helemaal rustig en zal het makkelijker afscheid van je kunnen nemen.
Als je kind toch zeurt of extra dingen vraagt, probeer daar dan niet aan toe te geven. Als je zulk gedrag gaat belonen, ga je het bevestigen. Je kind weet dan hoe het bedtijd kan uitstellen en zal het nog proberen.
Een ander belangrijk element is regelmaat, niet alleen qua routine, maar ook qua tijdstip. Probeer je kind steeds rond hetzelfde tijdstip naar bed te brengen. Let daarvoor op de eerste tekenen van vermoeidheid zoals rode oogjes, in het gezichtje wrijven, een fopspeen vragen, in een hoekje kruipen, vragen om een rustige activiteit zoals een boekje lezen of tv kijken, enz. . Vaak komen deze tekenen op hetzelfde tijdstip. Het komt erop aan deze tekenen te herkennen en aan te grijpen om het bedtijdritueel te starten.
bron: Reddy Teddy
zondag 22 november 2009
Angstige kleuters
In elke ontwikkelingsfase waarin je kind zich bevindt, komen specifieke angsten voor. Angsten die zich voordoen op de gebruikelijke leeftijd en die komen en gaan zijn volkomen normaal. Zo kan je kind van 2 jaar bang zijn voor het donker, een beetje later niet meer, en dan rond de leeftijd van 4 jaar opnieuw. Bepaalde angsten komen ook in een andere vorm terug.
Angst hoort bij de ontwikkeling van ieder kind. Je kan het niet voorkomen. Er bestaat ook geen wondermiddel om de angst van je ind in een handomdraai weg te nemen. Jij als ouder kan het best inschatten en uitzoeken wat voor jou en je kind nuttige tips zijn.
Kinderen tussen 2 en 4 jaar hebben een rijke fantasie. In het duister verandert alles plots in iets angstaanjagends. Ze zien bijvoorbeeld bewegende gordijnen veranderen in spoken. Het komt ook voor dat ze ervan overtuigd zijn dat er een monster of een spook onder hun bed zit. Kinderen zijn op die leeftijd verzot op sprookjes en verhaaltjes. Ze voegen er vaak nog verhaaltjes aan toe. Fantasie en werkelijkheid kunnen zich dan in elkaar vermengen. Ze kunnen die twee immers moeilijk van elkaar onderscheiden. Spoeken, monsters en andere vage begrippen- zelfs Sinterklaas en de Kerstman- gaan de bevattin van je kleuter te boven en kunnen in combinatie met zijn magische fantasie beangstigend worden. Het is belangrijk dat ouders deze fantasie een plaats geven en hun kund terugbrengen naar de realiteit.
Wat kun je doen om je peuter bij zijn angst te helpen?
- leg met eenvoudige woorden uit waarom iets gebeurt
-Bevestig zijn angst: 'ik weet dat je bang bent'
-Laat je kind zijn angst zo goed mogelijk verwoorden
- Bevestig dit door te zeggen waarom jij denkt dat hij bang is: 'ik begrijp dat jij bang bang bent voor ..., omdat...'
- Geef je kind het gevoel dat je hem gelooft, sterk hem, geef hem verrtrouwen.
-Volg hem in zijn fantasie: jaag het spook weg, zet een beschermridder voor de deur
-Gebruik boekjes of eigen ervaringen om uitleg te geven
- Biedt veiligheid, een (tijdelijke) knuffel of een andere vorm van troost (lampje aan)
-forceer niets: zeg niet dat er niets is
- Maak duidelijke afspraken bij sceidingangst, betrek de juf hierbij
- Projecteer je eigen angsten niet op je kind
Je kind, jijzelf en de omgeving spelen allen een rol.
Bang zijn behoort nu eenmaal tot het leven van ieder van ons, het is een ovelevingsmechanisme tegen bedreigende situaties. Het helpt het lichaam om te ontsnappen aan die bedreigin. Angsten zijn ook zinvol: ze zorgen ervoor dat j voorzichtig bent, bijvoorbeeld in het verkeer.
Ontmoeten 'badkamer'
De badkamer is één van de meest intens gebruikte plaatsen in huis. Voor veel kleuters is het (tijdens de weekdagen) de enige plaats waar ze uitgebreid contact met hun ouders hebben. Benut de dagelijkse wasrituelen ds zodat het een intense en boeiende beleving wordt voor u en uw kind.
'S ochtends:
Sta op tijd op zodat u voldoende tijd kunt besteden aan het wassen en aankleden. Zo komen zowel u als uw kind rustig en ontspannen op school aan. Praat met uw kind over de plannen dat het heeft. Waar wil het straks mee spelen? Wie zijn de vriendjes met wie hij/zij wil spelen? Enz. Benoem de verschillende lichaamsdelen van uw kind terwijl u het 's morgens wast: mond, ogen, oren, neus, navel,... . Daarbij kunt u een versje opzeggen zodat uw kind spelenderwijs taal verwerft.
'S avonds:
Laat uw kind in het bad spelen voor het eten dan komt uw kind ontspannen aan tafel. Zo verlopen de maaltijden ook gezelliger en hoeft u zich niet op te jagen omdat uw kind na het eten nog 'in bad moet'. Installeer u met een werkje naast het bad. Iets waarbij u wel uw handen nodig hebt - zoals aardappelen schillen, de was plooien,... - maar tegelijk kunt praten met uw kind over de voorbije dag.
Vraag uw kind naar zijn eraringen maar vertel ook iets over uw ervaringen van de dag. Zo leert uw kind interesse opbrengen voor anderen. Geef uw kind spelmateriaal zoals lege flacons, potjes,... . Dit vinden kleuters vaak interessanter dan badspeelgoed. Met twee verschilende bekers kan uw kind inhouden vergelijken en dit leidt meteen weer tot een gesprek... .
(bron: DOPIDO- MIET FOURNIER)
'S ochtends:
Sta op tijd op zodat u voldoende tijd kunt besteden aan het wassen en aankleden. Zo komen zowel u als uw kind rustig en ontspannen op school aan. Praat met uw kind over de plannen dat het heeft. Waar wil het straks mee spelen? Wie zijn de vriendjes met wie hij/zij wil spelen? Enz. Benoem de verschillende lichaamsdelen van uw kind terwijl u het 's morgens wast: mond, ogen, oren, neus, navel,... . Daarbij kunt u een versje opzeggen zodat uw kind spelenderwijs taal verwerft.
'S avonds:
Laat uw kind in het bad spelen voor het eten dan komt uw kind ontspannen aan tafel. Zo verlopen de maaltijden ook gezelliger en hoeft u zich niet op te jagen omdat uw kind na het eten nog 'in bad moet'. Installeer u met een werkje naast het bad. Iets waarbij u wel uw handen nodig hebt - zoals aardappelen schillen, de was plooien,... - maar tegelijk kunt praten met uw kind over de voorbije dag.
Vraag uw kind naar zijn eraringen maar vertel ook iets over uw ervaringen van de dag. Zo leert uw kind interesse opbrengen voor anderen. Geef uw kind spelmateriaal zoals lege flacons, potjes,... . Dit vinden kleuters vaak interessanter dan badspeelgoed. Met twee verschilende bekers kan uw kind inhouden vergelijken en dit leidt meteen weer tot een gesprek... .
(bron: DOPIDO- MIET FOURNIER)
Ik leer mijn neus snuiten!
Enkele tips:
Ik blaas eerst door mijn mond...
Daarna blaas ik opnieuw, net zoals door mijn mond, maar nu door mijn neus!
Om te zien of de lucht door mijn neus naar buiten komt,
blaas ik door mijn neus voor een spiegel.
Als ik goed heb geblazen, zal er een wolkje damp verschijnen.
Ik leg een pluimpje op de rand van de tafel: ik blaas door mijn neus en het pluimpje dwarrelt weg, helemaal tot het andere einde van tafel!
Uiteindelijk probeer ik door één enkel neusgaatje te blazen, gewoon door het andere dicht te houden.
En volgende keer dat ik verkouden ben ... Neem ik mijn zakdoek!
Ik blaas eerst door mijn mond...
Daarna blaas ik opnieuw, net zoals door mijn mond, maar nu door mijn neus!
Om te zien of de lucht door mijn neus naar buiten komt,
blaas ik door mijn neus voor een spiegel.
Als ik goed heb geblazen, zal er een wolkje damp verschijnen.
Ik leg een pluimpje op de rand van de tafel: ik blaas door mijn neus en het pluimpje dwarrelt weg, helemaal tot het andere einde van tafel!
Uiteindelijk probeer ik door één enkel neusgaatje te blazen, gewoon door het andere dicht te houden.
En volgende keer dat ik verkouden ben ... Neem ik mijn zakdoek!
VOORLEESWEEK
Van 21 tot 29 november 2009 is het Voorleesweek.Voorlezen is plezier voor kinderen én volwassenen. Een moment van gezellig en intiem samenzijn.
Voorlezen is het leukste kwartiertje van de dag!
Voorlezen is
Je kleuter de beste start geven. Bijzondere momenten delen, samen genieten. Je kind helpen nieuwsgierig te worden en een levendige verbeelding te ontwikkelen.Je kind leren genieten van een vertrouwde stem, samen versjes zeggen, eerste liedjes zingen.Luisteren, delen, praten, houden van.Je kleuter op weg zetten voor een leven lang lezen.
Kinderen kunnen niet vroeg genoeg met boeken in aanraking komen. Geniet samen met uw kleine kinderen van boeken.
Joke van Leeuwen verwoordt het zo:
“Voorlezen en voorgelezen worden is zo mooi en zo belangrijk. En het kan zo eenvoudig. Het kan onder een boom, in of op een bed, op een bankje, op stoelen of kussens in een kring, vanuit eens een andere hoek van de klas dan waar het bord hangt, zodat alle leerlingen hun stoel en hun gedachten een slagje draaien, op een podium, in een zandkuil. Het kan in wachtkamers, in een bejaardenhuis, in een schuilkelder, in het Koninklijk Paleis, in een asielzoekerscentrum en in de kinderopvang.
En waar het voorleesboek ook over mag gaan, over de maan, de wereld, de dieren, de liefde, plassen op een potje of wennen aan een ander land, laat het een boek zijn waar je samen van kunt genieten, met zorgvuldig gekozen woorden en goed bekkende zinnen, met spanning en humor, wijsheid en plezier. Dat alles kan live worden gebracht, niet te overdreven en niet te vlak, maar met iets van bezieling. Zo sleep je je toehoorders mee, en zo word je als toehoorder meegesleept, of je nu drie jaar bent of zes of twaalf of zesendertig of tachtig. Voorlezen en voorgelezen worden is zo mooi en zo belangrijk.”
Tip:
Waarom brengt de Sint dit jaar geen leuk prentenboek?
Veel leesplezier!
Voorlezen is het leukste kwartiertje van de dag!
Voorlezen is
Je kleuter de beste start geven. Bijzondere momenten delen, samen genieten. Je kind helpen nieuwsgierig te worden en een levendige verbeelding te ontwikkelen.Je kind leren genieten van een vertrouwde stem, samen versjes zeggen, eerste liedjes zingen.Luisteren, delen, praten, houden van.Je kleuter op weg zetten voor een leven lang lezen.
Kinderen kunnen niet vroeg genoeg met boeken in aanraking komen. Geniet samen met uw kleine kinderen van boeken.
Joke van Leeuwen verwoordt het zo:
“Voorlezen en voorgelezen worden is zo mooi en zo belangrijk. En het kan zo eenvoudig. Het kan onder een boom, in of op een bed, op een bankje, op stoelen of kussens in een kring, vanuit eens een andere hoek van de klas dan waar het bord hangt, zodat alle leerlingen hun stoel en hun gedachten een slagje draaien, op een podium, in een zandkuil. Het kan in wachtkamers, in een bejaardenhuis, in een schuilkelder, in het Koninklijk Paleis, in een asielzoekerscentrum en in de kinderopvang.
En waar het voorleesboek ook over mag gaan, over de maan, de wereld, de dieren, de liefde, plassen op een potje of wennen aan een ander land, laat het een boek zijn waar je samen van kunt genieten, met zorgvuldig gekozen woorden en goed bekkende zinnen, met spanning en humor, wijsheid en plezier. Dat alles kan live worden gebracht, niet te overdreven en niet te vlak, maar met iets van bezieling. Zo sleep je je toehoorders mee, en zo word je als toehoorder meegesleept, of je nu drie jaar bent of zes of twaalf of zesendertig of tachtig. Voorlezen en voorgelezen worden is zo mooi en zo belangrijk.”
Tip:
Waarom brengt de Sint dit jaar geen leuk prentenboek?
Veel leesplezier!
vrijdag 20 november 2009
Abonneren op:
Posts (Atom)